ပုဒ္မ ၄၃၅၊ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ႏွင့္ ၿပိဳင္တူတြန္းႏိုင္ေရး
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအက်ပ္အတည္းသည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတြင္ ေသာ့ခ်က္စိန္ေခၚမႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ႏိုင္ငံေရးစားပြဲ၀ိုင္းထက္ ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာႏိုင္ရန္ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးသည့္ကိစၥႀကီး ဟုဆိုႏိုင္သည္။ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအက်ပ္အတည္းကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ခ်ဥ္းကပ္အေျဖရွာႏုိင္မည့္နည္းလမ္းမ်ား၊ လမ္းစမ်ားကိုအဆံုးအျဖတ္ျပဳႏိုင္မည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကား ညႇိႏႈိင္း၊ ေဆြးေႏြးရွာေဖြႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ ေဆာက္ေရး ကနဦးေျခလွမ္းမ်ားသည္ အေျပာသက္သက္၊ စကားလံုးသက္သက္မဟုတ္၊ အလုပ္ႏွင့္သက္ေသျပဳ ႐ုပ္လံုးေပၚလာႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ဇာတ္လမ္းအစသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈-ခုႏွစ္)ျပင္ဆင္ေရး ကိစၥႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔မည္ပံုျပင္ဆင္ႏိုင္မည္ကို ခ်ဥ္းကပ္၊ စဥ္းစား၊ အေျဖရွာရင္း အက်ပ္အတည္းသစ္မ်ား၊ ပြတ္ တိုက္မႈမ်ား ေရွ႕တန္းေရာက္လာခဲ့သည္။ ၂၀၀၈-ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါျပ႒ာန္းခ်က္ မ်ားအရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္စုစုေပါင္း၏ (၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္းက လက္မွတ္ေရးထိုး၊ ေထာက္ခံပါက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ တင္သြင္းႏိုင္ခြင့္ရွိေနသည္ကို မ်က္ေျခမ ျပတ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔ အပတ္တကုတ္ အားထုတ္ေနသည့္အားေလ်ာ္စြာ ျပင္ဆင္ျခင္း အခန္းပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား၊ ပုဒ္မမ်ားႏွင့္ဟန္ခ်က္ညီမည့္ေျခလွမ္းမ်ား လွမ္းႏိုင္ဖို႔က ပဓာနက်လိမ့္မည္ဟု တိုက္တြန္းေျပာဆို သံမ်ားကိုလည္းၾကားေနရသည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကသည္ ၂၀၁၉-ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၁၉)ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာနည္းဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃၅ ႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုဒုတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းေလ့လာ စိစစ္ ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီ(ေလ့လာစိစစ္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီ) ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ၇(ခ)၊ နည္းဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၀၅(က)တို႔ႏွင့္အညီ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈-ခုႏွစ္) ျပင္ဆင္ေရး ပူးေပါင္းေကာ္မတီ(ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီ)တို႔ကို သီးျခားစီဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ဦးတည္လင့္ကစား ေကာ္မတီႏွစ္ရပ္၏ဇာစ္ျမစ္က ကြဲျပားျခားနားသည္။ ေလ့လာစိစစ္ေရးပူးေပါင္း ေကာ္မတီကို ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၅ အား ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳလ်က္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ အညီ ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖစ္သည္။ ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီကိုမူ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ ေတာ္ ဆိုင္ရာဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ အညီ ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ ျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါ ျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ရပ္ရပ္က ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံျပဳထားျခင္းမရွိဟု သံုးသပ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာနည္းဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃၅အရ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ ဥပေဒၾကမ္း ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ေဆြးေႏြးျခင္းမျပဳမီ အေသးစိတ္ေလ့လာစိစစ္ရန္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္၏ ဥပေဒၾကမ္း ေကာ္မတီႏွစ္ရပ္ကို ကာလသတ္မွတ္ၿပီး ပူးေပါင္းေကာ္မတီဖြဲ႕စည္းရမည္ျဖစ္သည္။ ပုဒ္မ ‘၁၃၈’တြင္ျပင္ ဆင္သည့္ ဥပေဒမူ ၾကမ္း၌ ပါရွိေသာ ပုဒ္မမ်ားပါကိစၥရပ္မ်ားမွအပ အျခားမည္သည့္ကိစၥကိုမွ် ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးျခင္း မျပဳရဟုလည္း အတိအ လင္းေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေလ့လာစိစစ္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီသည္ ျပင္ဆင္ရန္ဥပေဒ မူၾကမ္းကို အေသးစိတ္ေလ့ လာစိစစ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနျဖင့္ ျပင္ဆင္ရန္ဥပေဒမူၾကမ္းပါ ပုဒ္မမ်ား ႏွင့္ကိစၥရပ္မ်ားကိုသာ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး လမ္းေၾကာင္းသည္ ဟန္ခ်က္ညီညီ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေရွ႕တိုးေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ အေလးသာမည္ျဖစ္သည္။
၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ေမလ(၄)ရက္ေန႔ က်င္းပခဲ့ေသာ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ (၁၂)ႀကိမ္ေျမာက္ပံုမွန္အစည္းအေ၀းသတၱမေန႔တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုဒုတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္း ေလ့လာစိစစ္ေရးပူးေပါင္း ေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴး ေဒါက္တာျမတ္ဥာဏစိုး က ေလ့လာစိစစ္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီ၏ ထပ္မံေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္ ႏွင့္ သေဘာထားမွတ္ခ်က္အစီရင္ခံစာကို တင္ျပခဲ့သည္။ ေကာ္မတီ၏အစီရင္ခံစာကို မတ္လ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္၌ တင္ျပခဲ့ၿပီး၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(၆၃)ဦးကအစီရင္ခံစာ အေပၚ အျမင္ဖလွယ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကိုၿခံဳငံုသံုးသပ္ရာ ပူးေပါင္းျပင္ေရး ႏွင့္ သီးျခားျပင္ေရး ကိစၥႏွစ္ရပ္ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း ေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴးကျပည္ေထာင္စုလႊတ္ ေတာ္တြင္ ရွင္းလင္း၊ တင္ျပခဲ့သည္။
ပထမကိစၥသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈-ခုႏွစ္) ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္း ေကာ္မတီက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းအား ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းလာသည့္ အခ်ိန္ တြင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးမွ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မတီ၀င္မ်ားအားလံုးပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ဥပေဒၾကမ္း ေလ့လာစိစစ္ေရး ေကာ္မတီက တစ္ေပါင္းတည္းေလ့လာစိစစ္ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ သီးျခားတင္သြင္းသည္ထက္ ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီမွတစ္ဆင့္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရး ဦးတည္သည့္လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယကိစၥသည္ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ နည္း ဥပေဒမ်ားႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုဒုတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းအား ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ တြင္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြး၊ အ တည္ျပဳေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ျဖစ္သည္။
ဒုတိယကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဒုတိယ အႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းအား ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြး၊ ဆံုးျဖတ္အတည္ ျပဳသင့္ ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၅ ပါျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အကိုးအကားျပဳ၊ တင္ျပခဲ့သည္ကို မေတြ႕ရွိရေပ။ အကယ္စင္စစ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ ျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါ ပုဒ္မ ၄၃၅ ႏွင့္အညီ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရး ထိန္းေက်ာင္း၊ တည့္မတ္၊ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ သည္လည္းေကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကသည္လည္းေကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား သည္လည္းေကာင္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၅ ပါျပ႒ာန္း ခ်က္မ်ား ႏွင့္အညီ ေဆာင္ ရြက္ရန္ပ်က္ကြက္ပါက၊ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိဟုယူဆပါက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ ခံု႐ုံးအေနျဖင့္ ၾကား၀င္ထိန္း ေက်ာင္းတည့္မတ္ရမည့္ဖက္သို႔ ဦးတည္သြားရမည္ျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္မႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၅ တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ရန္ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ရွိ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္စုစုေပါင္း၏ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက တင္ျပလာလွ်င္ အဆိုပါျပင္ဆင္ခ်က္ဥပေဒ မူၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က လက္ခံေဆြးေႏြးရမည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အေနျဖင့္ ျပင္ဆင္ရန္ ဥပေဒမူၾကမ္းကို မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေစ လက္ခံေဆြးေႏြးႏိုင္ျခင္းမရွိပါက၊ လက္ခံေဆြးေႏြး ရန္ အဟန္႔အ တားျဖစ္ေစပါက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၅ ႏွင့္အညီေဆာင္ရြက္ရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းကို ျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွေဖာ္ေဆာင္ရာ တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခ ခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၅ ႏွင့္ညီညႊတ္ရန္၊ ကိုက္ညီရန္ မျဖစ္မေနလိုအပ္မည္ျဖစ္သည္မွာ ျငင္းမရေသာ အခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈-ခုႏွစ္)ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီ၏စိစစ္ ေတြ႔ ရွိခ်က္အရ “ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ေတြမွာေရာ၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာနည္းဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြ မွာေရာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းနဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီးေတာ့ ျပ႒ာန္း ေဖာ္ျပထားတဲ့အခါမွာ ဒီလိုမ်ဳိးျပင္ ဆင္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ႏွစ္ရပ္အၿပိဳင္တင္သြင္းလာတဲ့အခါမွာ သီးျခားေဆာင္ရြက္ရန္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ လႊတ္ေတာ္၏အဆံုးအျဖတ္ကိုသာရယူ ေဆာင္ရြက္ရန္” သာရွိပါေၾကာင္း တင္ျပခဲ့သည္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာနည္းဥပေဒအတိုင္းေဆာင္ရြက္ရာမွာ ႀကံဳေတြ႕ေနရ သည့္ အခက္အခဲမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္အတြက္ ျပည္ ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကႀကီးက လႊတ္ေတာ္၏ အဆံုးအျဖတ္ရယူေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါရန္ ေလးစားစြာအစီရင္ခံတင္ျပပါေၾကာင္း ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီက သေဘာထား မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။
ျပင္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ႏွစ္ရပ္အၿပိဳင္တင္သြင္းလာသည္ဟုသတ္မွတ္ႏိုင္ျခင္းရွိ၊ မရွိ ၾကားနာရမည္ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕ စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ ျပင္ဆင္ျခင္းအခန္း ပုဒ္မ ၄၃၅ ပါျပ႒ာန္းခ်က္အရဆန္းစစ္မည္ဆိုလွ်င္ ျပင္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ႏွစ္ရပ္ အၿပိဳင္ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ သီးျခားေဆာင္ရြက္ရန္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေဖာ္ျပထားျခင္းရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းအား ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က လက္ခံ ေဆြးေႏြးရမည္ျဖစ္ ၿပီး၊ ပုဒ္မ ၄၃၆ အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏အဆံုးအျဖတ္ကို ရယူရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ပါေသာ ေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ လုပ္ငန္းစဥ္ႏွစ္ရပ္အၿပိဳင္တင္သြင္းလာသည့္အေပၚ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏ အဆံုးအျဖတ္ရယူၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုဒုတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္း အား ပုဒ္မ ၄၃၅ ႏွင့္အညီ ျပည္ ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၌ ေဆြးေႏြးႏိုင္ျခင္းမရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ မညီညႊတ္ဟုသံုးသပ္ မႈမ်ားရွိေနၿပီး၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါျပ႒ာန္းခ်က္ မ်ားအရ အျငင္းပြားဖြယ္၊ ႐ႈပ္ေထြးလာႏိုင္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားလည္းရွိေနသည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္)ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုဒုတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းကို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၅ အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က လက္ခံေဆြးေႏြးရမည္မွာ ေျပာင္းလဲမရ၊ ဆိုင္းငံ့မရ၊ ဖံုးကြယ္မရသည့္ ပကတိအရွိတရားပင္ ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္အညီ ေဖာ္ေဆာင္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္သည္ ျပည္ ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ေကာ္မတီက ေဆာင္ရြက္မည့္လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္ အၿပိဳင္ျဖစ္စရာအေၾကာင္း လံုး၀ မရွိႏိုင္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳသံမ်ားကလည္း ျငင္းဆန္၊ ပယ္ခ်ဖို႔ခဲယဥ္းမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အၿပိဳင္လုပ္ငန္းစဥ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး၊ သီးျခားေဆာင္ရြက္ရန္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိဟု အေၾကာင္းျပလ်က္ လႊတ္ေတာ္၏အဆံုးအျဖတ္ရယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းသည္ ေၾကာင္းက်ဳိးဆီေလ်ာ္မႈမရွိဟု ထပ္မံဆန္းစစ္သံုးသပ္ရဖြယ္ အခင္း အက်င္းထဲတြင္ ပိတ္မိေနဆဲျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကသည္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီကို ဖြဲ႕စည္းသည္ မွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားအရျဖစ္ၿပီး၊ ျပင္ဆင္ခ်က္ဥပေဒမူၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ ေတာ္က လက္ခံေဆြးေႏြးရမည္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၅ အရ ျဖစ္သည္ကို ခြဲျခား႐ႈျမင္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ၿပီး၊ ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီကတင္သြင္းမည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းမွာ တစ္ေပါင္းတည္းထည့္သြင္းဖို႔ အဆံုးအျဖတ္ျပဳခဲ့ျခင္းသည္ ပုဒ္မ ၄၃၅ ႏွင့္အညီ ေဆာင္ရြက္ရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းပင္ျဖစ္ သည္။ အဆိုပါကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံု႐ုံး၏သေဘာထား မွတ္ခ်က္ ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရယူႏိုင္ရန္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး၏ အနည္းဆံုး ၁၀ % အေနျဖင့္ ခံု႐ုံးသို႔ တင္သြင္းခြင့္ရွိသျဖင့္ ခံု႐ုံးသို႔တင္သြင္း၊ အဆံုးအျဖတ္ရယူလာႏိုင္ဖြယ္လည္းရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံု႐ုံးအေနျဖင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကားနာ၊ စစ္ေဆး၊ ဆန္းစစ္၊ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး၊ တရားမွ်တ ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို ခ်မွတ္လာ ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ ခံု႐ုံး၏အခန္းက႑သည္ ပိုမိုေရွ႕တန္းေရာက္လာမည့္အျပင္ ဒီမိုကေရစီေရွ႕ခရီးအတြက္လည္း ပိုမိုအား ေကာင္းေမာင္းသန္သည့္အုတ္ျမစ္တစ္ခု၊ ေလွကားထစ္တစ္ထစ္ျဖစ္လာ ႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္။
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈-ခုႏွစ္) အက်ပ္အတည္းကေနေဖာက္ ထြက္ႏိုင္ဖို႔ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနသည္မွာ ျငင္းဆန္မရေသာအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ အက်ပ္အတည္းမွ ေဖာက္ထြက္ ႏိုင္ေရး၊ ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေရးဟုဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးစားပြဲ၀ိုင္းထက္ ေတြ႕ဆံုညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးႏိုင္ေရး၊ အထူးသျဖင့္ အဆံုးအျဖတ္ ေပးႏိုင္မည့္ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာႏိုင္ေရးက ဗ်ဴဟာေျမာက္ေသာ့ခ်က္ က်မည္ျဖစ္သည္။ ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာပ်ားလည္းစြဲသာျဖစ္ၿပီး၊ အက်ဳိးမွ်တ၊ တရားမွ်တျဖစ္မည့္လမ္းေၾကာင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေရး ဦး တည္သည့္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္၊ လမ္းျပေျမပံု၊ လုပ္ငန္းစဥ္၊ နည္းနာဗ်ဴဟာတို႔က ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးခ်မွတ္ႏိုင္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိရမည္ျဖစ္သည္။ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား၊ လမ္းျပေျမပံု ႏွင့္ အခ်ိန္ ဇယားတို႔ အားနည္းခ်ိနဲ႔ေနမည္ဆိုလွ်င္ လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးတစ္ခုလံုး ထိေရာက္အသက္၀င္ေရးက ပိုမိုၾကန္႔ၾကာေနဦး မည္ျဖစ္သည္။
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအက်ပ္အတည္းႏွင့္ဆက္စပ္၍ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ အသစ္ေရးဆြဲ ေရးလမ္းေၾကာင္းႏွစ္ရပ္ အားၿပိဳင္ခဲ့စဥ္ကတည္းက ျပင္ဖို႔၊ အသစ္ေရးဖို႔မစဥ္းစား၊ မဆံုးျဖတ္မီ လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲျပန္လည္က်င္းပ၍ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူျပည္သူလူထု၏ေထာက္ခံမႈရာခိုင္ႏႈန္းအား ျပန္လည္ ဆန္းစစ္၊ အတည္ျပဳသင့္ေၾကာင္း၊ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ အဆံုးအျဖတ္ ရယူ၍ ေခၚယူ က်င္းပသင့္ေၾကာင္း၊ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ မဲေပးသူထက္၀က္ေက်ာ္၏ေထာက္ခံမႈကိုမရရွိပါက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥ ပေဒသစ္တစ္ရပ္ေရးဆြဲႏိုင္ေရး ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ စစ္ဖက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပညာရွင္မ်ားအၾကား ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးျပင္ဆင္သင့္ေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းႏိုင္ျခင္းမရွိေသး မီကာလအထိ လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျဖင့္ဆက္သြားသင့္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏အက်ဳိးအတြက္ဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ စစ္ဖက္ေခါင္း ေဆာင္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ယံုၾကည္မႈရွိရွိ၊ နားလည္မႈရွိရွိ၊ အေျမာ္အျမင္ရွိရွိၿပိဳင္တူတြန္းႏိုင္ရန္ ပဓာန က်ပါေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ့ သည္ကို ျပန္လည္အမွတ္ရမိသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုေသာ္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္) ဒုတိယ အႀကိမ္ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းအခန္းပါ ပုဒ္မ ၄၃၅ ႏွင့္အညီ ဆက္ လက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရးျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အေနျဖင့္ျပန္လည္ဆင္ျခင္သံုးသပ္၊ တည့္မတ္ထိန္းေက်ာင္းသင့္ပါေၾကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈ခုႏွစ္) ျပင္ဆင္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီအေနျဖင့္လည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒမူၾကမ္းေရးဆြဲတင္သြင္းႏိုင္ ေရးကိုတၿပိဳင္နက္၊ အေစာတလ်င္ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါေၾကာင္း ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအက်ပ္အတည္းအပါအ၀င္ ဒီမို ကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးစိန္ေခၚခ်က္မ်ားကို ေစာလ်င္စြာကုစား၊ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားအၾကား ေရရွည္အျမင္ရွိရွိ စဥ္ဆက္မျပတ္ အႀကိတ္အနယ္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးမႈမ်ား၊ အေပးအယူလုပ္မႈမ်ား၊ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္မႈမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေရး မျဖစ္မေနေရွး႐ႈသင့္ပါေၾကာင္း တိုက္တြန္းေဆာ္ၾသလိုက္ရပါသည္။
ေဒါက္တာရန္မ်ဳိးသိမ္း
၂၀၁၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂၄)ရက္
