NLD ပါတီ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္အစိုးရအဖြဲ႔ကို ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး မ်ားေရးရာ ဝန္ႀကီးဌာနကိုထည့္သြင္းဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးအျဖစ္ မြန္တုိင္းရင္းသား ႏိုင္သက္လြင္ကိုတာဝန္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ထိုဝန္ႀကီးဌာနက တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။ ယခုအခါတြင္ အဆိုပါဝန္ႀကီးဌာန၏ သက္တမ္းမွာ (၃) ႏွစ္နီးပါးရွိလာၿပီျဖစ္၍ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ တိုင္းရင္းသားစာေပမ်ား၊ယာဥ္ေက်းမႈထိန္းသိမ္းေနမႈမ်ား၊ ပညာေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစရန္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနမႈအေျခအေနမ်ားကိုဖက္ဒရယ္ဂ်ာနယ္မွ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေရးရာ ဝန္ႀကီးဌာန၏ ဒုတိယအၿမဲတမ္းအတြင္းဝန္ဦးမင္းေအးကို ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါသည္။
မင္းရန္ႏုိင္ – ဆက္သြယ္ေမးျမန္းသည္
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေရးရာဝန္ႀကီးဌာနကိုဖြဲ႔စည္းခဲ့တာ (၃) ႏွစ္နီးပါးျဖစ္လာခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ ဘာေတြေဆာင္ရြက္ႏိုင္ ခဲ့ၿပီဆိုတာသိလိုပါတယ္။
အဓိကက ကၽြန္ေတာ္တို႔က တုိင္းရင္းသားေဒသမွာရွိတဲ့ ကေလးေတြ စာေပသင္တဲ့ေနရာမွာ လြယ္ကူဖို႔ဆိုၿပီး Teaching Assistance ေတြကို ပညာေရးဌာနနဲ႔ ညႇိေပးတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ပထမအသုတ္မွာဆိုရင္ ၅၁၀၀ ေက်ာ္ကို ညႇိေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က စုစည္းေပးတယ္။ အဲဒါကို ပညာေရးဌာနက စိစစ္ၿပီး ခန္႔ထားေပးတယ္။ အခု ၂၀၁၉ – ၂၀၂၀ ဒုတိယအသုတ္အတြက္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထပ္ေခၚထားတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကို စာရင္းေရာက္ေနၿပီ။ အဲဒါကို ပညာေရးဌာနနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းၿပီးေတာ့ သူတို႔ခန္႔ႏုိင္မယ့္သူကို ခန္႔ေပးပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါက တစ္ခ်က္ပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကေလးေတြအတြက္ ပံုျပပံုသင္ စာအုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရိုက္ဖို႔လုပ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီထဲမွာ တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားေတြနဲ႔ ရိုက္ဖို႔ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေဒသ ေတြမွာ ပညာသင္ႏွစ္အမီ အခမဲ့ျဖန္႔ေဝသြားဖို႔ လုပ္ေနပါတယ္။ အဲဒါက စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈပါ။ ေနာက္တစ္ ခ်က္က တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔က လုပ္ေန တယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ေနတယ္။ ေနာက္ တုိင္းရင္းသားအခြင့္အေရး ေတြကို ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေတြမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ရြာေတြအလိုက္ ကြင္းဆင္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဟာေျပာ တာေတြ လုပ္ပါတယ္။ ဥပေဒအခ်က္အလက္ေတြ ရွင္းျပတာေတြလည္း လုပ္ပါတယ္။ ေနာက္သူတို႔ လိုအပ္ ခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိဖို႔အတြက္ စစ္တမ္းေကာက္ေနပါတယ္။ အဲဒါေတြအျပင္ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေတြမွာ တုိင္းရင္းသားပြဲေတာ္ေတြ လုပ္တဲ့အခါ ျပည္နယ္၊ တုိင္းအစိုးရေတြနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းၿပီးေတာ့မွ အေထာက္အပံ့ေတြေပးဖို႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္တာေတြ ရွိပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားစာေပေတြ၊ပညာေရးေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ နယ္ေျမအလုိက္ ခြဲျခားၿပီးေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို ေဒသေတြမွာေဆာင္ရြက္တာ မ်ားပါသလဲ။
သူတို႔မွာ စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ေတြက လုပ္တာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ က ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္ေဆာင္တာမ်ိဳးပါ။ အခု ေႏြရာသီဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းေတြမွာ သင္တန္းေတြဖြင့္ႏုိင္ဖို႔ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ ညႇိႏိႈင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။ သူတို႔ သင္တန္းေတြဖြင့္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦ ေတြ ပစၥည္းေတြ သံုးႏုိင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ခဲ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ရွိပါၿပီ။
တိုးတက္မႈအေျခအေနကေရာဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ သင္ယူတဲ့သူေတြလည္း မ်ားလာပါၿပီ။ ေနာက္တစ္ခုက အဲဒါကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာရင္း ေကာက္ဖို႔ လုပ္ေနပါၿပီ။ ရရွိတဲ့စာရင္းေတြနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ေတြဆိုရင္ ေႏြရာသီသင္တန္းေတြမွာ ဘယ္လို ေထာက္ပံ့လို႔ ရႏုိင္မလဲဆိုတာေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီလို စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းေတြကေန ဘယ္လို ေထာက္ပံ့လို႔ရႏုိင္မလဲဆိုတာမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားေနတာ ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ စာရင္းအရင္ ေကာက္ဖို႔ လုပ္ေနပါတယ္။
ဒါဆိုရင္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေရးရာ ဝန္ႀကီးဌာနက ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ တျခားပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာေရာ ဘာေတြရွိပါေသးလဲ။
အဓိကက ကၽြန္ေတာ္တို႔က တခ်ိဳ႕ကေလးေတြက စာသင္ၿပီဆိုရင္ တိုင္းရင္းသားဘာသာစကားပဲ တတ္တယ္။ ဗမာစကားနဲ႔ က်န္တဲ့ ျပ႒ာန္းဘာသာစကားမတတ္ေတာ့ အဲဒါကို ေပါင္းကူးတင္ျပေပးႏုိင္ဖို႔အတြက္ Teaching Assistance ေတြ ခန္႔ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ ျပည္နယ္တစ္ခုမွာ အဲဒီကေလးက တုိင္းရင္းသားဘာသာစ ကားပဲသိၿပီး ဗမာစကားမသိတဲ့အတြက္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ဖို႔အတြက္ Teaching Assistance ေတြ ခန္႔ေပးတာပါ။ အဲဒါေတြက ေန႔စားလေပးပါ။ ေနာက္တစ္ခါ Language Teacher အေနနဲ႔က တုိင္းရင္းသားဘာသာဆရာေတြကိုလည္း ခန္႔ထားႏုိင္ဖို႔အတြက္ အဲဒါေတြကို ပညာေရးဌာနနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်ိဳ႕ေဒသေတြျဖစ္တဲ့ ဥပမာ ကရင္ျပည္နယ္ရယ္၊ ကယားျပည္နယ္ရယ္ ဆိုရင္ ေဒသသင္ရိုးေတြ လုပ္ေနတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္တုိင္းအစိုးရေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရံုးေတြမွာပဲ အေျချပဳၿပီးေတာ့ ေဒသသင္ရိုးေတြအတြက္ လုပ္ေနတာလည္း ရွိပါတယ္။ ရံုးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းအားလံုးမွာ ဖြင့္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ရံုးအသစ္ေတြမွာဆိုရင္လည္း ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းအ လုိက္ေဆြးေႏြးပြဲတုိ႔၊ တုိင္းရင္းသားစာေပေတြအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။
ဒါဆိုရင္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေရးရာ ဝန္ႀကီးဌာနက ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီးအားလံုးမွာ ရံုးအားလံုးဖြင့္ၿပီးသြားၿပီလို႔ ဆိုလိုတာလား။
ဟုတ္ပါတယ္။ အခုနက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ စာရင္းေကာက္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ၿပီးပါၿပီ။ တခ်ိဳ႕ေဒသဆိုရင္ ဒုတိယအႀကိမ္ေတာင္ လုပ္ေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ႏုိင္ငံလံုးကို အႀကိမ္ (၆၀) ေက်ာ္ေလာက္ ေဒသအလုိက္ ေဒသအလိုက္ လုပ္ဖို႔ ရွိပါတယ္။ ကယားျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ႏွစ္ခါ လုပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသားရြာေတြကို တုိင္းရင္းသားေရးရာ ဝန္ႀကီးနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ တုိင္းရင္းသားအခြင့္အေရးအခ်က္အလက္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွင္းျပတာတို႔၊ စစ္တမ္း ေကာက္ယူ တာတို႔ စတဲ့ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္ေနပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ဥပဒထဲမွာ တိုင္းရင္းသားစာေပ၊ ပညာေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ေတြလည္း ပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒါေတြလုပ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ အခက္အခဲေတြက ဘာေတြရွိလဲ။
အခက္အခဲေတြကေတာ့ တခ်ိဳ႕တုိင္းရင္းသားေတြမွာဆိုရင္ ဘာသာစကား ႏွစ္မ်ိဳးေလာက္ကြဲေနတာတို႔၊ သံုးမ်ိဳး ေလာက္ကြဲေနတာတို႔ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အမွန္ေတာ့ တစ္ခုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားတစ္မ်ိဳး မွာ လူနဲ႔ အကၡရာက တစ္မ်ိဳး၊ ေနာက္တစ္စုမွာ အကၡရာကတစ္မ်ိဳး၊ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြဆိုေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပားျဖစ္ေန ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က အသိအမွတ္ျပဳၿပီး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအခက္အခဲကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔မွာလည္း တစ္ခုပဲရွိမယ္။ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနကလည္း အသိအမွတ္ျပဳထား မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က ကူညီေပးရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ ႏွစ္မ်ိဳး၊ သံုးမ်ိဳးကြဲေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္က ဘယ္ဟာကို မူရင္းယူၿပီးေတာ့ အကူအညီေပးရမလဲဆိုတာ မသိဘူး။ တစ္ဖက္ကို မသိက်ိဳးကၽြံျပဳၿပီး တစ္ဖက္ကို အားေပးတာ အဲဒီလိုမ်ိဳးလည္း မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြဲေနတာကို တစ္ခုပဲ လုပ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကူညီရတာလည္း ပိုေကာင္းႏုိင္ပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေရးရာဝန္ႀကီးဌာနကပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ေပါင္းကူးၿပီး ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ခန္႔ထားလိုက္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကိုဘယ္ဌာနက စီမံခြင့္ရွိပါသလဲ။
ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက စီမံပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တုိင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြအ တြက္ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေပးတာပါ။ ခန္႔တာေတာ့ ပညာေရးက ခန္႔ပါတယ္။ ရန္ပံုေငြကလည္း ပညာေရးရန္ပံု ေငြနဲ႔ပဲ ခန္႔တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ပံုေငြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေပါင္းကူးကူညီေပးတာပါ။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေရးရာဝန္ႀကီးဌာနတိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ပညာေရး က႑ တုိးတက္ျခင္း ရွိ၊မရွိကိုလည္း သံုးသပ္ေပးပါဦး။
အရင္ကဆိုရင္ ေန႔စားတုိင္းရင္းသားဘာသာစကားသင္ဆရာ၊ ဆရာမ သံုးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ခန္႔ထားႏုိင္ ခဲ့တာ။ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔က ၿပီးခဲ့ႏွစ္ကဆိုရင္ ငါးေထာင္ေက်ာ္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းရလာပါတယ္။ အဓိကက ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဒသခံကိုပဲ ဦးစားခန္႔ထားႏုိင္ေရးပါ။ ေဒသခံဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း တုိင္းရင္းသား ဘာသာစကား အမွန္တက္တဲ့လူပဲ ဦးစားေပးခန္႔ထားပါတယ္။ နဂိုက တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားတတ္တယ္။ အလုပ္အကိုင္ရဖို႔ မေသခ်ာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူက တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားတတ္ရင္လည္း အလုပ္အကိုင္ရႏုိင္ တယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနေလးျဖစ္လာတာက ပထမဆံုးတိုးတက္မႈပါ။ ပညာေရးေတြမွာ တုိင္းရင္းသားဘာသာ သင္ၾကားေရးကိစၥအတြက္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ကို အမ်ိဳးသားပညာေရးေကာ္မတီကလည္း လက္ခံရင္ တုိင္းရင္းသား ဘာသာစကားနဲ႔ ရိုက္ထုတ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေထာက္ပံ့ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒါေတြလုိေနပါ တယ္ဆိုရင္ သူတုိ႔ကလည္း ကူညီေပးပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြေတာ့ တိုးတက္မႈရွိလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕လို အပ္တဲ့ေနရာမွာ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ရွိၾကဦးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း အျပည့္အဝ မလုပ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။
ပညာေရးဝန္ထမ္းေတြကိုေဒသခံေတြပဲ ျပန္လည္ခန္႔အပ္ဖို႔အတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္အ တိုင္းလား၊ ဒါမွမဟုတ္ဘယ္လိုခန္႔အပ္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းမွာရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးဝန္ႀကီးဌာနေတြနဲ႔ ညႇိတဲ့ အခါ ပထမက လိုအပ္တဲ့ေနရာကို ခန္႔အပ္ႏုိင္ဖို႔ပါ။ အခုက်ေတာ့ တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားေတြအတြက္ ျဖစ္တာမို႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ႏုိင္မယ့္သူ၊ အေျပာင္းအေရြ႕မလုပ္မယ့္သူ၊ ဒါေတြကို ေန႔စားေတြအတြက္ အေျပာင္းအေရြ႕မလုပ္ဘဲ တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ လုပ္ေပးႏုိင္မယ့္သူေတြအတြက္ သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ေခၚပါ တယ္။ အဲဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းက တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေရးရာဝန္ႀကီးဌာနေတြနဲ႔ ပညာေရး ဝန္ႀကီးဌာနေတြ အစည္းအေဝးလုပ္ၿပီး ညႇိႏိႈင္းလို႔ရတာပါ။ Teaching Assistance ၾကေတာ့ ပညာအရည္ အခ်င္းက ကိုးတန္းေအာင္ကို သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ Language Teacher ကေတာ့ ေလးတန္း ေအာင္လည္း ရတယ္။ တုိင္းရင္းသား ဘာသာကို အမွန္သင္ႏုိင္တဲ့လူလည္း ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပညာအရည္ အခ်င္း ျမင့္တဲ့လူကို ဦးစားေပးအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။ အဲဒီလိုေတာ့ ကြာပါတယ္။ အဲဒီလို လုပ္လုိက္တဲ့အတြက္ အလုပ္အကိုင္ကေတာ့ ရလာပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က Language Teacher ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ မရွိေတာ့ နဂိုက စာသင္တဲ့လူက ဆက္သင္လို႔ ရသြားႏိုင္ပါတယ္။
ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ပညာေရးဝန္ထမ္း ဘယ္ေလာက္အထိ ခန္႔အပ္ႏုိင္ခဲ့လဲ။
အခုထိေတာ့ ၅၁၀၀ ေက်ာ္ ခန္႔အပ္ထားၿပီး ဒီႏွစ္အတြက္ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ခန္႔ထားႏုိင္မယ္ဆိုတာ သူတို႔ လိုအပ္ခ်က္ကို ျပန္ၾကည့္ရပါဦးမယ္။ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္လိုလည္းဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိေသးပါဘူး။ အဲဒါ ၾကည့္ၿပီးမွ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့ဟာကို ခန္႔သြားမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြကလည္း ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလံုးမွာ ဆရာ၊ ဆရာမ ဘယ္ေလာက္လိုလည္းဆိုတာမ်ိဳးေတြနဲ႔ သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားေဒသကပညာေရးအေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျဖည့္ၿပီး ေျပာခ်င္တာမ်ား ရွိလည္း ေျပာၾကား ေပးဦး။
အခုနက ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလိုပါပဲ။ တုိင္းရင္းသားေတြမွာ ဘာသာစကားႏွစ္မ်ိဳး၊ သံုးမ်ိဳးမျဖစ္ဘဲနဲ႔ တစ္မ်ိဳးတည္း ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ပိုင္းအစိုးရကလည္း အသိအမွတ္ျပဳ၊ ဝန္ႀကီးဌာနေတြကလည္း အသိအမွတ္ျပဳမယ္ဆို ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ပိုၿပီးေကာင္းပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ကလည္း ကူညီေထာက္ပံ့ ရတာ ပိုၿပီးေကာင္းပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြလည္း ညႇိေပးႏုိင္ရင္ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္ကလည္းေဆာင္ရြက္ ေပးပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
